İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra yaşanan yoksulluk ve buna bağlı olarak çalışma hayatındaki adaletsizliği en aza indirmek amacıyla kurulmuş olan örgüt, evrensel ve kalıcı barışın sadece sosyal adalet ile sağlanabileceğini savunan temel bir prensip üzerinde faaliyet göstermektedir.
Örgütün temel amaçları arasında insan haklarına saygı, yeterli yaşam standartları, insanı çalışma koşulları, istihdam olanaklarının geliştirilmesi, insanlara ekonomik güvencenin verilmesi konuları yer almaktadır.
Örgüt bu unsurları sosyal adaletin gerekleri olarak kabul eder.
Uluslararası Çalışma Örgütü ulusal ve uluslararası düzeyde alınan tavsiye kararları yoluyla çalışma hayatına yönelik olarak temel haklar, örgütlenme özgürlüğü, toplu pazarlık, zorla çalıştırma yasağı, fırsat ve muamele eşitliği gibi çalışmalara ilişkin düzenlemelerde bulunur ve standartlar belirler.
Mesleki eğitim ve rehabilitasyon, endüstriyel ilişkiler, çalışma şartları, sosyal güvenlik, istihdam politikaları, iş hukuku, iş yönetiminin geliştirilmesi, kooperatifçilik, çalışma istatistikleri, iş sağlığı ve güvenliği konularında da eğitim faaliyetlerinde bulunur, çalışmalar yapar ve teknik destek verir.
Uluslararası Çalışma Örgütü Birleşmiş Milletlere üye ülkeler içerisinde yapmış olduğu çalışmaları işçi, işveren ve hükümet temsilcisini davet eder.
Örgütün yönetim kadrosunda bu üç unsur yönetici lider konumunda yer almaktadır.
Uluslararası Çalışma Örgütü her yıl düzenli olarak işçi, işveren ve hükümet temsilcilerini bir araya getirerek çalışma sorunlarının tartışıldığı bir forum gerçekleştirir.
Örgütün yönetim kurulu her yıl 2 defa toplanır ve faaliyetleri yürüterek bütçeyi oluşturur.
Örgütün standartlarına uymayan icraatları denetime tabi tutar.
Yönetim kurulu basımevi sekretaryası ve merkez bürosu Cenevre’de konuşlanmıştır.
1969 yılında Nobel Barış Ödülü kazanan Uluslararası Çalışma Örgütü; Cenevre ile birlikte 50’den fazla ofisinde 3000’e yakın personel ve uzman istihdamı sağlamaktadır.
Yaklaşık olarak 1 milyar dolar bütçe ile çalışmalarını sürdürür.
