Disiplin nedir?
Disiplin; istemediğimiz şeyler yaparak gerçekten istediğimiz bir şeye ulaşma seçimidir. Bunu zaman zaman başarılı biçimde yapabildikten sonra, artık disiplin gerçekten istenilen şeyleri yaparak istenilen bir şeye ulaşma haline dönüşür.
İnsanın önce kendisine liderlik etmesi gerekir. Kendisine liderlik edemeyen (Yani iş disiplini sağlayamayan bir insan) hiç kimseye liderlik edemez. Bütün büyük liderlerin en önemli sorumluluklarının kendi disiplinleri ve kişisel gelişimleriyle ilgili olduğunu anladıkları gibi bizim de bunu kavramamız gerekir.
İnsanın En Büyük Zaferi Hangisidir?
İnsan istedikten sonra çok rahat bir şekilde bunu başarabilir. Yeter ki bedel ödemeye istekli olsun. Her şeyden önce söylemeliyiz ki iç disiplinin heves ve istek olmadan, bedel ödemeden sağlanamayacağı kesindir. Her insanın en büyük zaferi kendisine karşı kazandığı zaferdir. Kendini keşfeden ve fetheden bir insan kendisine karşı zaferini kazanmıştır. “ İlk ve en iyi zafer kendini keşfetmektir.” der Platon Bu da ancak iç disiplinle mümkündür. Bilge bir insan işe bu adımla başlar.
Üzülerek ifade etmeliyiz ki bizler millet olarak kendimizi keşfetmeden ve fethetmeden dünyayı fethetme hayalleri kurarız ve ömrümüzü de bu hayaller ile geçiririz.. Aptal insanlar değiliz fakat bilgeliğin gereklerini yerine getirmede çok tembeliz. Tembeliz çünkü genel hakkında konuşmak kolaydır. Herhangi bir çaba, gayret, ödenecek bedel söz konusu değildir. Sadece konuşup durmak yeterlidir ve bu da bizim en sevdiğimiz eylemlerden birisidir. Bunu zevk alarak yaparız. Ama iş özele yani kendimize gelince orada dururuz. Çünkü çalışmamız, gayret etmemiz, bedel ödememiz istenmektedir. Biz de bunları sevmediğimizden kendimizle ilgili gelişim ve değişimleri sürekli ileri zamana atarız. Ne yazık ki bu konuda çok istikrarlıyız!
Başarı İlk Şartı İç Disiplini Sağlamaktır
Böyle yapmak bizim için önemli bir görev olmuştur. İşte bundan dolayı da iç disiplinlerimizi sağlayamıyoruz bundandır ki istikrarlı bir başarı ve mutlu hayatımız yok. Halbuki kendi iç disiplinlerimizi sağlamak için, önemli vazife ve görevlerimizi zamana bırakmadan plan dahilinde günü gününe yapmalıydık.
İnsan iş disiplinini sağlayamadığı sürece hayatında istikrar sağlayamadığı gibi istikrarlı bir yaşamı benimseyemediği sürece de iç disiplini sağlayabilmesi çok zordur. Herhangi bir alanda ara sıra başarı elde etmek çok zor değildir ama başarıyı sürekli kılmak çok zordur. Hele hele sporda arada bir iyi olmak zor değildir. Zor olan, bunu her gün ve sürekli başarabilmektir. Bu da ancak iç disiplin ile mümkündür. Başarıda istikrar ancak iç disiplin ile sağlanır.
İnsan için iç disiplin bir yaşam biçimi olmalıdır. İnsanın amacı disiplinli bir yaşam olmalıdır. Bunu yapmanın en iyi yollarından biri, özellikle uzun dönem gelişim başarı için gerekli olan alanlarda sistem ve rutin geliştirmektir. Eğer bu süreklilik/istikrar olmazsa gelişimler de başarılar da saman alevi gibi geçici olacaktır. Yetenekli olabiliriz, bilgili olabiliriz ama istikrarlı bir şekilde çalışmamız yoksa yeteneklerimiz körelmeye, bilgilerimiz de kaybolmaya mahkumdur. Yetenekler her gün geliştirilmeye devam edilmez, bilgiler her gün hayata geçirilmezse kötü son kaçınılmazdır.
Unutmayalım ki, başarılı sporcular yeteneklerinin devamını sürekli çalışmalarına borçludurlar.
